τεκμηριωτικός

-ή, -ό, Ν [τεκμηριώνω]

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην τεκμηρίωση ή αυτός που τεκμηριώνει (α. «τεκμηριωτική εργασία» β. «τεκμηριωτική ανάλυση»)

2. φρ. «πρωτογενής τεκμηριωτική εργασία»

(πληροφ.) η κατάρτιση για λογαριασμό ορισμένου χρήστη ενός φακέλλου για ένα συγκεκριμένο πρόβλημα με πληροφορίες που διευκρινίζουν το θέμα.